Voor de jaren tachtig van de vorige eeuw bestond er geen milieu- of bouwregelgeving om geluidhinder om en in woningen te voorkomen of tegen te gaan. Bij de bouw van woningen is daarom destijds niet aan geluidnormen getoetst en zijn er geen eisen gesteld aan de geluidisolatiewaarde van de gevels. De woningen die voor of in het begin van de jaren tachtig zijn gebouwd betreffen dan ook vaak geluidhindersituaties.
Om een beter leefklimaat om en in deze woningen te realiseren is door het toenmalige Ministerie van VROM in de jaren negentig het geluidsanerings- programma opgesteld. Het programma houdt in het kort in dat er onderzoek wordt verricht naar het geluidniveau op en in de woning. Als het geluidniveau hoger is dan de wettelijk norm, worden er maatregelen getroffen om het geluidniveau te verminderen.
Voor de woningen die hinder ondervinden van provinciale en gemeentelijke wegen is de gemeente verantwoordelijk voor de uitvoering van het onderzoek en de eventueel te treffen maatregelen. Rijkswaterstaat is verantwoordelijk voor woningen die door rijkswegen belast worden.
Het saneringsprogramma is bedoeld voor woningen die als geluidsaneringssituatie zijn aangemerkt. Dit zijn de woningen die op 1 maart 1986 een geluidniveau hoger dan 60 dB(A) hadden. Alleen deze woningen komen in aanmerking voor onderzoek naar het geluidniveau op en in de woning.
Klik op de tekst in de linkerkolom voor meer informatie over geluidsanering.